Subtotal $0.00
Αγγελική Λάλου 29/04/2020
Και την αφήνουμε να μας μαγέψει με την υπέροχη διαδρομή της στην τέχνη το
δημιουργήσει, χωρίς ωράρια, καθημερινά, χωρίς ρεπό, χωρίς διακοπές. Το σώμα κουράζεται,
είναι διαρκώς σε κίνηση,τα ωράρια πιέζουν και οι υποχρεώσεις σε γεμίζουν άγχος. Αυτός
είναι ο τρόπος ζωής μου τα τελευταία χρόνια. Γενικώς απολαμβάνω αυτήν την επαγγελματική
επιτυχία, ωστόσο όμως μου έλειπε πραγματικά, σωματική και ψυχική ηρεμία και ξεκούραση.
Η καραντίνα με ανάγκασε να θυμηθώ απλές αξίες, όπως ο ήρεμος ύπνος χωρίς ξυπνητήρι,
το μαγείρεμα με φαντασία, η συζήτηση με τον σύντροφό μου για ζητήματα που δεν αφορούν
το σπίτι καιτις υποχρεώσεις. Έκανα ξεκαθαρίσματα στις ντουλάπες μου, στο μυαλό μου,
φύτεψα και περιποιήθηκα το μπαλκόνι, μίλησα με πολύ κόσμο στο τηλέφωνο, σκέφτηκα όλη
τη διαδρομή μου ως τώρα και οργανώθηκα για το μετά, όπως μπορώ. Περπατάω πολύ, και
τρώω πολύ.. Χαχα
Πώς προέκυψε η ιδέα των δωρεάν μαθημάτων χορού μέσω Instagram και μέχρι πότε
θα τα συνεχίσετε;
Έχω επαφή με όλους τους μαθητές μου, μικρούς και μεγάλους, και με τους περισσότερους
γονείς, είναι στη φύση μου να έρχομαι πολύ κοντά με τους ανθρώπους που
συναναστρέφομαι. Μιλώντας τον πρώτο καιρό του εγκλεισμού με όλους όσους ήξερα ότι ο
χορός θα έλειπε από τη ζωή τους, ουσιαστικά. Πολλοί μου πρότειναν κιόλας να δημιουργήσω
συνθήκες μαθήματος επί πληρωμή, αλλά καμία υπάρχουσα πλατφόρμα δεν μπορεί να
δημιουργήσει ιδανικές συνθήκες για ορθή διδασκαλία χορού, όπως επίσης κρίνω,
ενδεχομένως, ανήθικο να εισπράττω χρήματα επειδή διδάσκω σε μια κάμερα. Όχι από
ηρωισμό, αλλά επειδή βιώνω κι εγώ την ίδια δύσκολη οικονομική κατάσταση με όλους, δεν
πιστεύω πως τα καλλιτεχνικά μαθήματα πρέπει στην παρούσα φάση να έχουν οικονομικό
αντάλλαγμα. Η ιδέα των live μαθημάτων μέσω των κοινωνικών δικτύων μου γεννήθηκε ως
μια εύκολη πρόσβαση γυμναστικής και διασκέδασης. Θα συνεχίσω τα μαθήματα, όσο
υπάρχει εγκλεισμός ακόμα και για όσο παραμένει κλειστή και η δική μου σχολή.
Τι χρειάζεται να διαθέτει κανείς για να αρχίσει να χορεύει;
Όρεξη!! Δημιουργούμε λίγο χώρο από τα έπιπλα γύρω μας και στηρίζουμε καλά το κινητό ή
την οθόνη μας και ξεκινάμε! Φοράμε άνετα ρούχα και κάλτσες και ακούμε προσεκτικά τις
οδηγίες του δασκάλου για να αποφύγουμε τραυματισμούς. Η διαδικασία των live μαθημάτων
χορού, έχουν την ελευθερία να επιλέξουμε πότε και πόσα μαθήματα θα κάνουμε. Μπορούμε
να ρωτήσουμε κάτι και να λάβουμε απάντηση επίτόπου καιτο καλύτερο: Μπορούμε να
ανακαλύψουμε είδη χορού που δεν είχαμε δοκιμάσει ως τώρα, ή να χορέψουμε χωρίς τις
αναστολές που μπορεί να μας εμφανίζονται όταν μπαίνουμε σε μια αίθουσα με συμμαθητές,
δασκάλους και καθρέπτες!
Από ποια ηλικία μπορεί να αρχίσει ένα παιδί και υπάρχει κάποια ηλικία για την οποία
θεωρείσαι πολύ μεγάλος για να ξεκινήσεις χορό;
Ένα παιδί μπορεί να ξεκινήσει να χορεύει σε ευρύτερο πλαίσιο, από 3-4 ετών, ανάλογα το
είδος χορού καιτη σωματική του διάπλαση. Το παιδί πρέπει να μπορεί να εισπράττειτις
πληροφορίες, να τις επεξεργάζεται και να τις αφομοιώνει στο σώμα του. Επομένως σε πιο
μικρή ηλικία τα παιδιά πρέπει να τα αφήνουμε ελεύθερα να εκφράζονται βάζοντάς τους
μουσικές διαφόρων ρυθμών και να παρακολουθούμε τις αντιδράσεις τους.
Ποτέ δεν θεωρείται κάποιος μεγάλος για να αρχίσει χορό. Πάλι σε σχέση με το είδος χορού,τα
πάντα μπορούν να ξεκινήσουν σε όλες τις ηλικίες. Ο χορός έχει 2 διαδρομές,την
επαγγελματική καιτην ερασιτεχνική. Αν επιλέξουμε την επαγγελματική τότε σίγουρα όσο
νωρίτερα ξεκινήσουμε τόσο το καλύτερο, αλλά εκεί προστίθενται κι άλλοι παράγοντες, η
τεχνική, οι ευκολίες, οι στόχοι και πολλά άλλα που πρέπει μέσα στα χρόνια της εκπαίδευσης
να εξελιχθούν και να μας οδηγήσουν σε ανώτατο επίπεδο τεχνικής για να καταφέρουμε να
βιοποριστούμε από το επάγγελμα του χορευτή. Αν επιλέξουμε την ερασιτεχνική διαδρομή, ο
χορός ξεκινάει οπότε θέλουμε και θέτουμε εμείς τα όρια καιτους στόχους μας. Πάντα όμως με
προσοχή και με την ίδια ευαισθησία από τον δάσκαλο. Απλώς λειτουργεί περισσότερο
ψυχοθεραπευτικά και σαν γυμναστική πάρα σαν τρόπος ζωής.
Θα μπορούσε ο χορός να είναι η ιδανική δραστηριότητα για ένα παιδί με ΔΕΠ–Υ;
Φυσικά. Ο χορός χαρίζει κοινωνικότητα και ομαδικότητα με βαθιά ατομική προσπάθεια.
Χαρίζει πειθαρχία σε αυτό που κάνουμε και εστιασμένη προσοχή, όχι γενικά αλλά
συγκεκριμένα, σε ένα σημείο του σώματός ή σε ένα συγκεκριμένο βήμα. Χαρίζει
αυτοπεποίθηση και ανεβάζειτην αυτοεκτίμηση, αφού έχουμε να κάνουμε με συμμαθητές
που έχουν ίδιες ανησυχίες με εμάς. Αναλόγως το επίπεδο του συνδρόμου ΔΕΠ-Υ, ένα παιδί
μπορεί να συνυπάρχει σε μια αίθουσα χορού, και με την ανάλογη συμπεριφορά του
δασκάλου, μπορεί να ανακουφίζεται κιόλας σε μεγάλο βαθμό. Μετά από ένα μάθημα χορού
έχει εκτονωθεί η ενέργεια και η υπερένταση του μαθητή. Μειώνεται ο παρορμητισμός, αφού
σε μια αίθουσα χορού, όλοι φορούν τα ίδια, κάνουν τα ίδια βήματα, έχουν συγκεκριμένους
κανόνες, και άρα πειθαρχούν σε ένα μοντέλο μαθήματος. Στο μάθημα χορού δεν επιτρέπεται
να μιλάμε, άρα η συγκέντρωσή μας εστιάζεται σε άλλο στόχο. Ο δάσκαλος πρέπει να
γνωρίζειτα παιδιά με τέτοιο σύνδρομο για να μπορεί να χειριστεί αναλόγως την κατάσταση.
Να κάνει περισσότερα διαλείμματα, να επιβραβεύει τις επιδόσεις των παιδιών. Άλλωστε ο
χορός είναι μάθημα με πρόγραμμα και συγκεκριμένα στάδια και ορολογίες που βοηθούν το
παιδί να «προγραμματίσει» μέσα του τη διδασκαλία και καθιστούν τον χορό πολύδιασκεδαστική δραστηριότητα!
Μιλήστε μας για το DanceOnStage
Η #DanceOnStage by Anna Athanassiadi είναι ο χώρος που σκέφτηκα και δημιούργησα
εντελώς ξαφνικά και λειτουργεί ήδη 2 χρόνια. Δεν είχα ποτέ σκοπό να ανοίξω μια σχολή
χορού γιατί δεν με εκφράζει πολύ αυτή η διαδρομή καριέρας. Είμαι πολλά χρόνια δασκάλα
χορού, σε σχολές χορού, σε δραματικές σχολές, αγαπάω τα παιδιά καιτους εφήβους, αλλά
δεν είχα σκεφτεί ποτέ να ανοίξω τον δικό μου χώρο. Χορογράφος χρόνια σε μεγάλα θέατρα
και στην τηλεόραση, σε event και σε συνεργασίες υψηλού επιπέδου, δεν είχα φανταστεί ποτέ
μια τέτοια κίνηση. Μια μέρα όμως, περισυλλογής, κι από αυτές τις μέρες που θες κάτι
καινούριο να ονειρευτείς και να δημιουργήσεις ένα νέο project που να στοχεύεις στην
υλοποίησή του, συνειδητοποίησα πως δεν υπήρχε ένας χώρος που να μπορεί κάποιος να
βρει συγκεντρωμένα χορό, θέατρο,τραγούδι και να γυμνάσει καιτο σώμα του. Δουλεύω
πάρα πολλά χρόνια στο μουσικό θέατρο, εκτός των άλλων, κι έτσι έβλεπα την ανάγκη νέων
ανθρώπων να βρουν και στην Ελλάδα κάτιτέτοιο, αλλά καιτις βασικές ελλείψεις εκπαίδευσης
ενός performer πάνω στη σκηνή. Γιατί άλλο είναιτο μάθημα και άλλο η σκηνή, άλλο είναιτο
«είναι καλός χορευτής» κι άλλο «χορεύει με την ψυχή του», άλλο είναι η καλή φωνή και άλλο
είναι η καλή χρήση της. Έτσι δούλεψα λίγο πάνω στην ιδέα και ξεκίνησα να βρω χώρο για να
στεγάσω αυτό που σκέφτηκα. Η αλήθεια είναι ότι με στήριξαν πολύ η οικογένεια και ο
σύντροφός μου, ωστόσο νομίζω πως δεν είχαν αντιληφθεί ότιτο εννοούσα. Βλέπετε,
οικονομική βάση δεν υπήρχε, ούτε από εμένα αλλά ούτε και από την βοήθεια εκείνων, και
ειλικρινά τώρα πια ούτε εγώ ξέρω πώς κατάφερα να στήσω μια επιχείρηση από την αρχή.
Νομίζω η άγνοια και ο αυθορμητισμός μου ήταν τα ισχυρότερα εφόδια. Κι έτσι δημιουργήθηκε
ένας χώρος που απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους, σε μαθητές αρχάριους ή
προχωρημένους, σε ανθρώπους που ασχολούνται ερασιτεχνικά ή σκοπεύουν
επαγγελματικά. Δεν διδάσκω μόνο εγώ, ενώ θεωρητικά θα μπορούσα να το κάνω στην αρχή,
θέλησα να τοποθετήσω εξειδικευμένους δασκάλους σε κάθε είδος. Είμαιτυχερή για τους
συνεργάτες μου, έχει ο καθένας όραμα και αγάπη για το αντικείμενο του και είμαστε
παράλληλα και φίλοι, μια παρέα. Στην #DanceOnStage by Anna Athanassiadi γίνονται
μαθήματα όλων των ειδών χορού, υποκριτικής, φωνητικής και fi tness από το πρωί μέχριτο
βράδυ, από Δευτέρα μέχρι Σάββατο, σε ομαδικά και ιδιαίτερα μαθήματα. Υπάρχουν ανοιχτά
μαθήματα, δηλαδή μαθήματα που μπορείς να κάνεις μεμονωμένα, ή κλειστά τμήματα,
δηλαδή συγκεκριμένοι μαθητές σε καθορισμένο πρόγραμμα. Μπορεί κάποιος ακόμα και να
πάρει πακέτα μαθημάτων διαμορφώνοντας έτσιτο δικό του πρόγραμμα σύμφωνα με το
πρόγραμμα της δουλειάς του ή της ζωής του. Εγγραφές γίνονται καθ’ ολη την διάρκεια του
έτους, και φυσικά covid-19 επιτρέποντος θα συνεχίσουμε τα μαθήματα ως τέλος Ιουλίου καιπάλι μετά από Σεπτέμβριο. Βρισκόμαστε στο Κολωνάκι στην οδό Ομήρου 66 και
Αναγνωστοπούλου και η πρόσβαση είναι εύκολη και με τις συγκοινωνίες για όλους. Μια από
τις επιτυχίες της #DanceOnStage είναι ότι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα συγκέντρωσε
μαθητές από όλη την Αττική, με αγόρια και κορίτσια όλων των ηλικιών, και όλων των
ενδιαφερόντων. Η πιο σημαντική όμως επιτυχία είναι ο κοινός κώδικας επικοινωνίας μεταξύ
μαθητών και δασκάλων.
Ποιος ήρωας ή ηρωίδα από δουλειά σας που έχετε χορογραφήσει σκεφτόσασταν
περισσότερο στη διάρκεια του lockdown και γιατί;
Νομίζω ότι μου έλειψαν όλοι μου οι συνεργάτες. Μου έλειψε η συνθήκη του μαθήματος και η
επαφή με τους μαθητές μου, οι πρόβες μας… Μου έλειψαν όλοι όσοι έχω συνεργαστεί στο
παρελθόν επαγγελματικά μαζίτους, ένιωθα σαν κάποιος να μην με αφήνει να χαρώ όσα έχω
πετύχει με την δουλειά μου και έφερνα στο νου μου συνεχώς πρόβες από παραστάσεις και
από δουλειές που έχω κάνει… Αγαπώ πολύ την δουλειά μου και αυτή η στέρηση μου θύμισε
με πόση όρεξη πρέπει να ξαναβουτήξω σε αυτήν!
Τι σας έλειψε περισσότερο τις μέρες της κοινωνικής απομόνωσης;
Η επαφή με τον κόσμο. Να θέλω να κάνω κάτι και να ξέρω ότι είμαι ελεύθερη να το κάνω. Να
θέλω να πάω κάπου και να ξέρω ότι μπορώ να πάω όποτε θέλω. Νομίζω όλοι
επανεκτιμήσαμε κάποιες αξίες του «μέσα»… αλλά και πάρα πολλές αξίες της ελευθερίας του
έξω που περνούσαν απαρατήρητες ως τώρα… Μου έλειψε η μητέρα μου, παρόλο που υπό
κανονικές συνθήκες δεν θα την έβλεπα πιο συχνά. Γεννήθηκε η ανιψιά μου στα Χανιά και δεν
ήμουν εκεί. Μου έλειψε περισσότερο να ονειρεύομαι. Το αίσθημα που δεν μπορείς να ξέρεις
το «μετά» και να προγραμματίσεις τη ζωή καιτην εργασία σου, είναι φρίκη.
Ποια δουλειά σας αγαπάτε περισσότερο απ’ όλες και γιατί;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω. Με έναν μαγικό τρόπο αγαπάω όλες μου τις δουλειές, και με έναν
μαγικό τρόπο πάλιτις «ξεχνώ» μόλις τελειώσουν για να αγαπήσω τις επόμενες… Αν πρέπει
να διαλέξω μια, θα διάλεγα το Mamma Mia στο θέατρο Ακροπόλ. Sold out παράσταση για 2
χρόνια, με περιοδεία, γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλές εξαιρετικές κριτικές για εμένα καιτις
χορογραφίες μου, πήρα τα εύσημα των ξένων δημιουργών που παρακολούθησαν τη δική
μας παράσταση αλλά βασικά,το Mamma Mia ήταν η αιτία που με έμαθε περισσότερο ο
κόσμος, είχα πολύ ισχυρές προτάσεις και συνεργασίες εξαιτίας του και ήταν κάπως σαν να
εδραιώθηκε η δουλειά μου στον χώρο.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με το χορό;
Η θεία μου, η Λίντα Άλμα, η γυναίκα του Μάνου Κατράκη ήταν χορεύτρια, σπουδαία και
γνωστή σε Ελλάδα και εξωτερικό. Η γιαγιά μου, η Ηώ Θεοφίλου, ήταν από τις πρώτες
τραγουδίστριες στην Μάντρα του Αττίκ με το όνομα Κίττυ Άλμα. Κατάγομαι από μια
καλλιτεχνική οικογένεια, κι ακόμα και όσοι δεν ασχολήθηκαν επαγγελματικά με την τέχνη,το
έκαναν ερασιτεχνικά. Ήταν αναπόφευκτο να ασχοληθώ κι εγώ με κάτι καλλιτεχνικό. Χορό
ξεκίνησα σε ηλικία 4 ετών, όπως έκαναν όλα τα κοριτσάκια στην ηλικία μου. Με έβαλε η
μητέρα μου να δω μια παράσταση μπαλέτου, κι όταν τελείωσε, με ρώτησε : «θέλεις να μάθεις
να χορεύεις όπως αυτά τα κορίτσια;» και είπα αμέσως ναι. Την θυμάμαι αυτήν την στιγμή, σαν
χθες, παρόλο που ήμουν εξαιρετικά μικρή για να θυμάμαι κάτιτέτοιο. Δεν θυμάμαιτον εαυτό
μου ποτέ από τότε να θέλω να κάνω κάτι διαφορετικό. Δεν ήξερα ότι μπορώ να ζήσω από
αυτό, σαν παιδί σκεφτόμουν ότι πάντα απλώς θα χορεύω. Όταν άρχισα να συνειδητοποιώ τι
σημαίνει επιλογή επαγγέλματος κι ότι κάτιτέτοιο θα ακολουθούσε τη ζωή μου, η απόφαση
ήταν γρήγορη και σαφής μέσα μου. Είχα πολλή στήριξη από τη μητέρα μου καιτον πατέρα
μου, παρόλο που και οι δυο τους ανήκαν σε εντελώς άλλο επαγγελματικό χώρο. Στα 18,
έδωσα εξετάσεις στο υπουργείο Πολιτισμού και μπήκα σε ανώτερη σχολή, πήρα το πτυχίο
μου μετά από 3 χρόνια σπουδών, και βγήκα στην «αγορά». Είμαιτυχερή και ευγνώμων που
στην πορεία ήρθαν έτσιτα πράγματα που βιοπορίζομαι από πολύ νεαρή ηλικία από αυτό
που σπούδασα, δεν ήταν εύκολη η διαδρομή και ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Όμως τα
κατάφερα!
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Σχεδιάζω να επεκτείνω την #DanceOnStage αλλά ακόμα δεν έχω αποφασίσει πώς ακριβώς
θέλω να το κάνω αυτό. Στο θέατρο δυστυχώς λόγω της κατάστασης με τον κορωνοϊό δεν
μπορώ να προγραμματίσω τίποτα, ούτε και ξέρω αν θα γίνει και κάποια κίνηση για θεατρικές
παραγωγές τον ερχόμενο χειμώνα,τουλάχιστον για παραγωγές που να είναι απαραίτητος
ένας χορογράφος. Θέλω πολύ να ανεβάσω μια επαγγελματική παιδική παράσταση με τους
ενήλικους μαθητές μου, είναι φοβερά ταλέντα όλοι και έχω κάποια σχέδια γι’ αυτούς.
Ένα όνειρό σας που ακόμα κυνηγάτε;
Θέλω να δουλέψω στο εξωτερικό. Στο Λονδίνο συγκεκριμένα. Λατρεύω την πόλη,την
κουλτούρα,το θέατρό τους. Θέλω να χορογραφήσω ένα μιούζικαλ εκεί. Μεγαλεπήβολο
σχέδιο, λίγο ίσως ακατόρθωτο σε μια αγορά που έχει εξειδικευμένο προσωπικό σε πληθώρα
αλλά εμένα δεν θα πάψει ποτέ να είναι ένα όνειρο μου.
Τι σημαίνει «χορός» για εσάς;
Χορός είναι έκφραση και έκρηξη για εμένα. Χορός είναι η καθημερινότητά μου και ο τρόπος
ζωής μου. Κινούμαι συνέχεια, έχω ανάγκη να κινούμαι, να έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους.
Έχουμε διαφορετική αίσθηση του χώρου γύρω μας οι χορευτές. Καταπατούμε και
επαναπροσδιορίζουμε τον προσωπικό μας χώρο, κάτι που δεν είναι αντιληπτό από τον
υπόλοιπο κόσμο, όμως για εμάς είναι σαφέστατο. Ο χορός σε κάνει συνειδητά βαθιά
μοναχικό μα συγχρόνως πολύ επικοινωνιακό και αυτή είναι και η αιτία που σε κάνει να
δημιουργείς και να απελευθερώνεσαι μέσα από αυτόν. Ο χορός είναι μια Τέχνη που αν
αφεθείς ελεύθερος, καθρεφτίζει αυτά που θες να πεις και δεν τολμάς. Πραγματικά μπορείς να
μιλήσεις και να επικοινωνήσεις με τον χορό.
Τι θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε μόλις τελειώσει η καραντίνα;
Δίαιτα!!! Αυτό είναι σίγουρα το πρώτο. Για τα υπόλοιπα διατηρώ επιφυλάξεις!!
Greek 
English